Koncept jak z filmu "Nie patrz w górę", tylko że w mikroskali. W obrazie z 2021 roku, napisanym i wyreżyserowanym przez Adama McKaya, dwoje głównych bohaterów odkrywa, że w kierunku Ziemi zmierza ogromna kometa. Chcą ostrzec przed nią całą ludzkość, jednak temat zagłady nie jest w stanie przebić się przez media plotkarskie, gorące życie celebrytów i politykę, czyli rzeczy, które powinny stać się nieistotne. W grze We Stay Behind również pojawia się kometa, tylko że w tym wypadku ma ona zniszczyć niewielki obszar planety, nie zagrażając reszcie świata.

Laburnum Creek to urokliwe miejsce. Charakterystyczne domki w kształcie litery A, których dachy sięgają samej ziemi, zatoczka poprzecinana licznymi przystaniami i bliskie towarzystwo lasów sprawiają, że chciałoby się tam zamieszkać albo chociaż wyjechać na parę dni, by odpocząć od zgiełku miasta. Wielka szkoda, że to rajskie miasteczko i okalający je park narodowy zostaną zmiecione przez kometę. Zagrożenie eksplozją zmusza część mieszkańców Laburnum Creek do wyniesienia się stamtąd, ale niektórzy postanawiają zostać. Twierdzą, że zmagają się z problemami większymi od pędzącego w ich stronę ciała niebieskiego bądź uważają, że kometa spłonie w atmosferze i do żadnej katastrofy nie dojdzie.

Z osobami, które się nie ewakuowały, pragnie porozmawiać reporterka Laura Tanner. Główna bohaterka gry przybywa do Laburnum Creek swoim pomarańczowym vanem i w pierwszej kolejności poznaje Maggie. Starsza kobieta o srebrnych włosach pracuje przy warzywnych grządkach obramowanych drewnianymi listwami. Widząc Laurę, wydaje się ucieszona i mówi, że aktualnie Laburnum Creek nie odwiedza zbyt wielu ludzi. Maggie zaprasza przyjezdną do swojego domu i częstuje ją herbatą. Wnętrza, w jakich żyje drugoplanowa bohaterka demo są nowoczesne i przytulne za sprawą półek wypełnionych książkami oraz wszędobylskich roślin. Co ciekawe, Laura może się podać za powieściopisarkę, żeby przypadkiem nie zniechęcić kogoś swoją prawdziwą profesją. Jednak prawda nie zniechęci Maggie. Kobieta entuzjastycznie trajkocze o ośrodku wczasowym (to tam znajdują się charakterystyczne trójkątne domki), w ogóle nie zahaczając o temat komety.

Laura nieśpiesznie zapoznaje się z zakątkami Laburnum Creek, a jej uwadze nie umyka fakt, że niemal wszystkie płoty, słupy, tablice i okna są pozaklejane plakatami zawiadamiającymi o zaginięciu 23-letniej Vicky Bryce urodzonej w 1953 roku (co oznacza, że jest rok 1976). Od funkcjonariusza Hanka Laura dowiaduje się, że zaginiona w połowie sierpnia Vicky jest przewodniczką turystyczną. Wątpliwe, że uciekła przed kometą, ponieważ z nikim się nie pożegnała i znikła, zanim przyjechały autobusy. W następnych rozmowach Laura uzyskuje strzępki nowych, nie do końca ze sobą zgodnych, informacji. Ktoś twierdzi, że Vicky zaginęła w lesie i pośród miejscowej ludności krążyły pogłoski o jakimś stworze, na którego punkcie młoda kobieta rzekomo miała obsesję. Najprawdopodobniej wątek zaginięcia Vicky będzie kontynuowany w pełnej wersji gry. Na to wskazywałoby zainteresowanie, jakie wykazuje Laura, pytając o nią niemal wszystkich swoich rozmówców.

Reporterka poznaje też parę, o której na początku trudno stwierdzić, czy właśnie się urządzają, czy pakują. Mimi wykonuje rzeźby przedstawiające wyciągnięte ludzkie dłonie, a Harris - przynajmniej w momencie odwiedzin Laury - zajmuje się sprawami remontowymi. Harris jest kompletnie obojętny na kometę i nazywa ją meteorem. Ma inne problemy, wykańcza dom, zamierza wybrać się na ryby następnego poranka. Zwykłe życie zwykłego człowieka. Jego partnerka, podobnie jak Maggie, jest podekscytowana wieloma rzeczami i zupełnie nie przejmuje się nadciągającą katastrofą.

W Laburnum Creek jest słonecznie, pięknie i... cicho. Sklep spożywczy jest zamknięty, w punkcie informacji turystycznej nie ma ani jednej żywej duszy, a jednorodzinne domki są zabite deskami. I na to także zwraca uwagę Laura. Zastanawia się, co przeżywali ludzie, pozostawiając swoje dobytki i wyjeżdżając. Czy mieli nadzieję, że kometa jednak nie dosięgnie tego miejsca i na wszelki wypadek pragnęli ochronić domy przed włamaniem? To dziwny i przygnębiający widok, jednak nie dziwniejszy od skazywania się na śmierć.

Ostatnią postacią, z którą Laura spotyka się w demo, jest pan Lovell, wdowiec zamieszkujący dom wzniesiony na klifie. Mężczyzna niechętnie zgadza się na rozmowę z reporterką, a w jej trakcie zachowuje się dość nieprzystępnie. Mówi, że nie chce i nie ma dokąd uciec, ponieważ jest na to za stary, poza tym w Laburnum Creek ma pracę istotną dla całej społeczności (pan Lovell jest właścicielem wcześniej wspomnianego sklepu spożywczego). Zdradza, że miewa złe sny i dużo osób się z nimi zmaga, ale nikt o tym nie mówi. Że widzi różne rzeczy, tak jak dostrzega się coś kątem oka, a później one znikają. Dodaje, że widział już Laurę, na co ta odpowiada, że do Laburnum Creek przyjechała dopiero dzień wcześniej i jest to ich pierwsze spotkanie. Po chwili pan Lovell przerywa wywiad i wyprasza główną bohaterkę. W nocy w jego domu wybucha pożar.

To nie góra lodowa zabiła pasażerów Titanica. Zabiła ich woda. Ty patrzysz na górę lodową. Ja patrzę na wodę.

Sceny z Laburnum Creek przeplatają fragmenty rozmowy Laury z terapeutką. Protagonistka najpewniej próbuje poukładać sobie w głowie wydarzenia z czasu jej wizyty tam i przeprocesować zachowania ludzi, których spotkała.

Ten przedsmak historii pełnej tajemnic bardzo mi się podoba. Wydaje mi się, że kometa, istotna dla całokształtu fabuły, mimo wszystko będzie stanowić jedynie wątek poboczny. Oczywiście ciekawi mnie, czy Laburnum Creek zostanie zniszczone przez ciało niebieskie, ale mocniej zastanawiają mnie teraz inne rzeczy. Pośród inspiracji twórcy - studio Backwoods Entertainment odpowiedzialne za Unforeseen Incidents - wymieniają gry Firewatch i Oxenfree, seriale Z Archiwum X, Fargo i Miasteczko Twin Peaks oraz film Mulholland Drive.

Jeśli chodzi o samą rozgrywkę, z pewnością wymaga ona jeszcze dopracowania. Strona wizualna prezentuje się dobrze i wraz z opcją poruszania się vanem nasuwa skojarzenia z Lake (grą wydaną w 2021 roku). Laura posiada dużą swobodę ruchu, choć przydałoby się więcej interakcji z otoczeniem i występującymi w nim obiektami, które, być może, zdradziłyby sekrety obecnych i nieobecnych mieszkańców Laburnum Creek. Praca kamery - mocno oddalonej od protagonistki - wymaga przywyknięcia, bo wydaje się dziwnie "poluzowana" względem ruchu postaci. Nieco drażniące są też niewidzialne ściany postawione w miejscach, przez które Laura mogłaby swobodnie przejść. I szkoda, że nie ma dubbingu (póki co, gdyż na stronie zbiórki na Kickstarterze widnieje mała wzmianka na ten temat).

Data premiery We Stay Behind nie została jeszcze ogłoszona. Demo jest dostępne do pobrania na Steam. I pomimo że streściłam większą jego część, to i tak zachęcam do samodzielnego sprawdzenia, czy przypadnie wam do gustu ta zagadkowa historia.

Najnowsze wpisy

Moje poradniki

Jeśli piszesz o grach i masz chęć wspólnie coś stworzyć lub jesteś niezależnym twórcą gier i chcesz, aby dowiedziało się o niej jak najwięcej osób, napisz na adres: narwana.games@gmail.com

© Narwana Games 2024